Dag 13 Manta Point 5/11

6 november 2019 - Kuta, Indonesië

Vandaag ben ik zo blij! Het is toch gelukt om naar Manta point te gaan en met manta’s te duiken! Yeeeeeaah

Gisteravond kon ik dus de duik regelen met Legend Divers. Andere duikscholen gingen niet vanwege de hoge golven dus ik heb me gisteren echt afgevraagd of het verstandig is om te gaan. De ene duikschool houdt 1,5m hoge golven aan en de andere 1,7m hoge golven. Vanmorgen ben ik dus ontzettend zenuwachtig, om allerlei (stomme) redenen. Ik wordt gerustgesteld, omdat zij een grotere boot hebben kunnen ze hogere golven aan. We moeten om bij Manta point te komen een ‘ruig’ stukje zee over, het gaat dus alleen om de weg ernaar toe, niet om de duikplek zelf. De eerste duik is zoiezo in rustig water en een prachtige duikplek. Ik duik in een groepje van 4 met Cas de instructeur en een Portugees/Spaans stel. Als we vanaf de boot het water ingeplonst zijn en we afgedaald zijn naar het rif (waarbij ik in mijn hoofd met van alles en nog wat bezig ben) zeg ik tegen mezelf, kijk eens om je heen San, wat mooi. Relax een beetje. Dat helpt en dan wordt het een geweldige duik. Er zit zoveel vis op deze plek en ook het koraal is erg mooi en kleurrijk. Langzaam zakken we verder af tot ongeveer 29m (soms maar goed dat ik geen dieptemeter heb, ik volg de instructeur, hoewel ik wel door heb dat we diep zitten) dan zie ik hem ineens de blauwe zee in kijken en de duikers voor ons ook. Dus ik draai me om en zie daar een gigantische Mola Mola vis aan komen zwemmen. (Het bijzondere is dat het lijkt of deze vis op zijn zij zwemt, met één vin boven en onder en hij lijkt geen staart te hebben waardoor hij bijna rond van vorm is) Heel rustig, heel gracieus zwemt ie voorbij, ondertussen rond kijkend met zijn grote bolle oog. Hij is huge, ik schat zeker meer dan 2m doorsnee. Hij zit diep op zeker 32m en ik laat me op bijna gelijke hoogte zakken zodat ik hem nog beter kan zien. Dit is echt een kadootje en een zeldzaamheid dat hij hier op deze duikplek zwemt. Indonesië en zeker Bali is wel de plek waar ze voorkomen en ik had gehoopt er één te zien, maar niet verwacht en zeker nu niet. Dan kan ik echt alleen nog maar van de duik genieten. Er zijn meerdere grote groepen barracuda’s, een grote neusvis, nudibranche, eigenlijk zie je overal vissen en we laten ons heerlijk met de stroom meedrijven. Net als we de safetystop gedaan hebben en de duik willen afbreken gebaard de instructeur dat we even moeten wachten, er komt nog een turtle onder ons door gezwommen, het toetje.

Daarna als iedereen weer in de boot zit en wat gedronken heeft varen we naar Manta point. We moeten tussen een smaller gedeelte door varen en daar staan inderdaad hoge golven. De boot springt omhoog en klapt soms hard neer. Maar eigenlijk valt ook dat uiteindelijk mee. En dan... Eenmaal in het water wat heel koud is, (21 graden ipv 26 bij de vorige duik, niet lachen maar het voelt echt koud aan) zien we eerst niet zoveel. Het zicht is ongeveer 12m dus niet heel helder. Ik denk eigenlijk dat ze er niet zijn de manta’s. Maar als we rustig rondzwemmen komt er ineens heel sierlijk een grote mantaray aanzwemmen, vlak voor ons langs. En dat gebeurd nog een aantal  keer, we zien er meerdere. Ze zijn zo’n 2,5 tot 3m doorsnee.
Na een tijdje breken we de duik af en varen we weer langs Nusa Penida terug naar Nusa Lembongan Ik zie  de ‘trappen’ die we gisteren naar beneden gelopen hebben. De spierpijn in mijn benen herinnert mij er nog aan. Eenmaal weer bij mijn hotel drink ik er een biertje op deze mooie dag. Ik relax een beetje aan het strand, laat me een stukje rond ‘bomen’’ in het mangrovewoud hier (stelt niet veel voor maar is wel leuk om even te zien) en ik regel voor morgen mijn boottocht naar Sanur en vliegticket naar Flores.
‘s Avonds eet ik weer gezellig samen met Inge bij Bunga Bungaloo.