Dag 12 Nusa Penida 4/11

6 november 2019 - Kuta, Indonesië

Rond kwart voor acht komt de pick up voorrijden om ons, dat zijn een Deense jongen en ik, naar de yellow bridge te rijden. Daar wacht er een bootje en de rest van de groep. We waden door het water en stappen in het bootje. Hij scheurt ons langs Nusa Ceningan richting Noord Nusa Penida.Daar staan 3 auto’s op ons te wachten, ik kies de grootste want ik heb geen zin om krap of vooral opgesloten achterin te zitten. In ‘mijn’ auto zit de Deen voorin, die heeft de beste plek, 3 Franse meiden en een leuk jong stel uit Chili, maar zij wonen en werken in Melbourne. We rijden als eerste naar Angel Billabong (bij laag water een prachtige turquoise blauwe poel in een rotsopening) en Broken beach (dit was ooit een grot waarvan het dak is ingestort en je nu uitkijkt op een prachtige rotsboog met in de diepte ook weer de de blauwe zee en een mooi wit strandje. Normaal kan je zwemmen bij Angel Billabong maar de toegang is gesloten helaas, ik denk vanwege de hoge golven en opkomende vloed. Er komen hier trouwens super veel toeristen en in het hoogseizoen is de wachttijd wel 20 min. voor een foto hoor ik. Dus ik ben blij dat ik er nu ben 😊

We moeten met een uur terug zijn, maar de Franse dames laten op zich wachten en dus raak ik in gesprek met een leuk en vriendelijk Engels meisje en ze verteld enthousiast dat ze op Manta Point heeft gedoken en heeeel veel Manta’s heeft gezien. Op dezelfde dag als mijn eerste dag daar, ze is 6 duikscholen afgelopen en kwam bij Legend Divers terecht. Zij voeren als enige wel uit, daarna konden ze er, vanwege de omstandigheden ook niet meer naar toe. Dus she was ‘the lucky one’ Ik onthoud de naam van de duikschool. En er reist ook een andere vrouw alleen, zij lijkt me Nederlands en dat klopt. Ze heet Inge komt uit  IJmuiden en is daar 20jaar lang eigenaar geweest van snackbar Bastiaans bij het pontje en heeft dat nu net verkocht. (Hoe klein kan de wereld zijn) en ze reist sindsdien 6 weken rond in Indonesië en Thailand.  

Als de Franse dames er zijn rijden we door naar Hidden Beach. Ik zie een mooi uitkijkpunt over de uitstekende rotsen met een turquoise blauwe baai en een wit zandstrand en er loopt een paadje heen. Ondertussen is het wel op zijn heetst midden op de dag. Het paadje lonkt en begint netjes als een smal betonnen trapje naar beneden met aan weerszijden houten leuningen. Ik daal af samen met de Deense jongen -ik ben vergeten zijn naam te vragen- en schiet foto’s van het uitzicht. Al snel gaat het trapje over in een steil rotsachtig zandpaadje, nog wel met houten leuningen. Ik kijk naar beneden we staan echt ontzettend hoog op een steile klif en moeten heel ver afdalen om bij het strand te komen. En er zijn mensen die dat doen, we zien ze over het strand lopen. Nou ja, als ik er toch ben.... De jongen vraagt aan mij: ‘Are we going to do that?’ En ik antwoord: ‘Don’t ask me because I always like to do everything’ en dus gaan we naar beneden. Halverwege vraag ik me wel af waar ik aan begonnen ben, het pad wordt alleen maar slechter en gaat bijna verticaal naar beneden, de houten leuningen worden leuningen van takken en we klauteren stapje voor stapje omlaag. Ondertussen moeten er ook nog wandelaars passeren op t smalle paadje die weer terug lopen, dus wringen we ons soms in hoeken en gaten. De Deen glijdt een keer uit en valt maar heeft zich gelukkig niet ernstig bezeerd. In de rotswand zijn een soort gaten gehakt waar je je voeten in kan plaatsen. Ik hou me met twee handen aan de takken vast, ben blij met mijn klimervaring en mopper op mezelf dat sommige dingen gewoon niet handig zijn om te doen. Eigenlijk vind ik dit onverantwoord, zeker op het heetst van de dag in de brandende zon, maar ja nu ik eenmaal zo ver ben gekomen ga ik natuurlijk niet meer terug. Het laatste stukje is een krakkemikkig bamboe laddertje en dan zijn we op t strand, yeeeaah! Een verkoelende duik zit er niet in want de golven zijn te hoog en de stroming is te sterk dus poedel ik enkeldiep in het water en maak mijn gezicht en hoofd lekker nat ter verkoeling. En dan moeten we terug omhoog.... pfffff. Nou loopt omhoog wel veel makkelijker dan naar beneden en na enkele stops waar ik de Deen van water voorzie en wat in zijn nek giet ter verkoeling (Hij ziet er niet uit) komen we hijgend weer boven, verhit en voldaan. We nemen een welverdiend drankje op het terras samen met Inge en er zitten nog twee Nederlandse meiden die ook nog mijn drankjes betalen, tnx meiden. 

Daarna rijden we door voor de lunch en worden dan afgezet bij Christal Bay, een prachtige baai met een wit zandstrand en een groot rotsblok midden in de baai. Ik heb dit strand al vanaf nusa Ceningan zien liggen bedenk ik me. We kunnen daar lekker zwemmen en chillen aan het strand. Dan volgt om 16.00u de weg terug naar de boot en Nusa Lembongan.
Een pickup brengt ons weer naar het hotel, ik heb twee nachten bijgeboekt bij Puri Nusa Beach Hotel in Batu waar meer mensen/toeristen zijn en vraag aan de chauffeur of hij mij daar tegen betaling af wil zetten en dat doet hij. Dus ik pak snel mijn bagage en rond 17.00u arriveer ik op een heerlijk plekje aan het strand met zwembad. Eigenlijk heb ik zin in een biertje, relaxen en een duik in het water, maar de brandende vraag of ik morgen misschien toch kan duiken krijgt voorrang. French kiss divers zit bij mijn hotel dus ik informeer en zij gaan morgen naar Manta Point! Ze zijn vandaag ook al geweest. Ik heb alleen niet zo’n zin in een Franse duikorganisatie, (ondanks dat ze super vriendelijk zijn) informeer nog even bij blue corn divers, waar ik de snorkeltoer zou gaan doen, maar zij gaan niet want de golven zijn te hoog, die mogen niet hoger dan 1,5m zijn en ze zijn 1,7/1,8m. Dan loop ik toch nog even naar Legend divers en zij gaan ook. Ik moet snel beslissen, dus schrijf ik me in. Morgenochtend 7.30u klaar staan.

Dan moet ik pinnen dus rijd ik op de scooter naar de andere kant van het eiland waar een werkende pin zou zijn, maar natuurlijk geen maestro en mijn MasterCard weigert ie. (Mijn geld is echt op) Dus voor niks dat stuk terug gereden, grrrr. Gelukkig heb ik afgesproken met Inge om samen te eten bij Bunga Bungalow waar zij verblijft. Ze loopt met mij mee naar een wisselkantoortje waar ik tegen betaling bij een dame met een pinapparaat geld kan opnemen met mijn creditcard. Het is die avond gezellig samen en een erg leuk plekje aan t strand waar zij verblijft. 

Foto’s