Dag 11 nusa Lembongan 3/11

Vandaag heb ik gedoken, twee bootduiken ergens ten Noorden van nusa penida. Eerst werden we met een pick up truckje naar de yellow bridge gebracht, dat is de brug naar nusa Ceningan, het kleinere nabijgelegen eiland. Het is een klein vrachtwagentje met in de achterbak twee lange bankjes waar je op kan zitten, hier is dat de lokale taxi zeg maar. Onderweg regenen we nat ondanks het dakje boven ons hoofd want de zijkanten zijn open. Ik duik met 3 Chinezen en er is nog een aardig Frans gezin mee. Het water staat super laag en dat is een enorm verschil met wat ik gisteren heb gezien toen het water blijkbaar hoog stond. En het mangrovebos begint hier, alleen staan de bomen nu met hun wortels hoog boven het water, in tegenstelling tot de vorige keer.

We hebben een mooie duikplek. Alleen als we ons met zijn allen van de boot af het water in laten vallen en we in de zee drijven lekt mijn trimvest lucht. Het lijkt een klein beetje maar binnen enkele minuten loopt hij leeg waardoor ik voel dat ik zink. (Als ik niet bijtrappel natuurlijk) Ik ben toch al niet zo relaxed op een eerste duik, dus zo wil ik niet duiken. Dan volgt er een wissel van BCD (trimvest) in het water en dan is het goed. Ondertussen moppert de Franse instructeur dat ik vantevoren mijn spullen had moeten checken, maar ik heb dat niemand zien doen, het is mijn eerste duik hier, en zij hebben de hele set van te voren opgebouwd op de boot. Dus dat is niet mijn probleem vind ik, moeten ze maar zorgen dat hun spullen goed zijn.
Je snapt dat ik dus niet helemaal ontspannen duik, wat jammer is want er zit echt veel vis en we zien schildpadden! Eerst één en later twee bij elkaar. Het lijkt een stelletje want ze zwemmen samen en we volgen ze een tijdje, leuk
Na de eerste duik is er lunch op de boot en speciaal voor mij wordt er een ‘plasstop’ aan land gemaakt.
De tweede duik is ook heel mooi, er zit heel veel vis, we zien een school met hele grote baarsen, een fel gekleurde nudibranch, mooi koraal. Eigenlijk zwem ik in een aquarium, overal waar ik kijk zwemmen heel veel vissen. Als het zonnetje had geschenen waren de kleuren nog mooier geweest, maar vandaag is een bewolkte dag. 

Na het duiken probeer ik een tour te regelen naar Nusa Penida. Overal zitten kleine ticketservices die een full day tour aanbieden. Alleen bij het eerste bureautje is er niemand aanwezig, de tweede heeft alleen de halve dag tour en kan mij niet oppikken want dat is te ver weg (10min. rijden...) de derde is duur en zegt dat ik dan een privétour heb, (maar ik wil graag met een groep) de vierde zegt kom om 18.00u maar terug want hij spreekt zelf geen Engels enz. Het blijkt niet makkelijk en ik besluit om eerst de gele brug over te steken en een tochtje te maken naar nusa Ceningan, het aanliggende eilandje. Dat blijkt heel klein eilandje, althans het begaanbare stuk waar goede geasfalteerde weggetjes lopen. Ik vind allerlei avontuurlijke paadjes naar mooie uitkijkpunten op de hoge rotskust en de beukende golven/idyllische strandjes.
Ik drink wat bij een barretje wat op een super mooi uitkijkpunt ligt. Ook hier beuken de golven tegen de hoge rotspunt en het water spat soms tot boven het terras op. Dan vervolgt mijn weg zich en het nieuw geasfalteerde weggetje wat ik omhoog neem naar een uitkijkpunt bovenop het eiland wordt ineens heel slecht, lees onverhard met stenen en kuilen en af en toe ligt er nog wat asfalt tussendoor. Ik volg het nog een stukje, pak het uitkijkpunt ‘The three islands’ mee en besluit om te keren want het is niet echt verantwoord zo. Ik besef me dat ik nu wel echt overal kan rijden met de scooter 😎

Onderweg naar mijn bungalow probeer ik de excursie te regelen, maar tevergeefs. Of ik moet 't via de telefoon regelen, of ik heb een privétour voor teveel geld. De eigenaar van het complex waar ik verblijf gaat nog voor mij bellen, maar het wordt erg ingewikkeld. Ik ga eerst lekker douchen en rijd daarna wel terug naar Batu waar meer toeristen zitten en kijk of ik daar nog wat kan regelen. Dat vind ik niet echt fijn want nu moet ik in het donker over ‘verlaten’ slingerweggetjes rijden. Maar ja, het is ook maar een kort stukje eigenlijk en veilig genoeg. En dan heb ik ‘good luck’. Het eerste ticketbureau waar ik stop biedt de tour aan, met een groep en een pickup vanaf mijn hotel voor een mooi laag bedrag. Ik zeg tegen de eigenaar Magoo: You make me very happy’, ik lach en hij lacht mee. Ik eet bij een leuk hip tentje in Batu.